علت بی مزه بودن گوجه فرنگی
سبزیجات – دانشمندان علت بی مزه بودن گوجه فرنگی را کشف کردند. گوجهفرنگیهای قدیمی ممکن است برگردند…
علت بی مزه بودن گوجه فرنگی – دانشمندان علت بی مزه بودن گوجه فرنگی را کشف کردند. گوجهفرنگیهای قدیمی ممکن است برگردند…گوجه فرنگی هایی که از بازارها یا حتی میوه فروشی ها خریداری می شوند طعم وحشتناکی دارند. خوب، ناخوشایند است.
دانشمندان کشف کردهاند که ژنی که به گوجهفرنگیها طعم میدهد، تقریباً در ۹۳ درصد از انواع گوجهفرنگی مدرن و اهلی وجود ندارد.
این کشف توسط محققان ممکن است به بازگرداندن طعم گوجهفرنگیهایی که از بخش میوه و سبزیجات میخرید کمک کند.
کلیفورد ویل، رئیس برنامه تحقیقات ژنوم گیاهی بنیاد ملی علوم ایالات متحده، که از این کار علمی حمایت می کند، می گوید: “شما بارها شنیده اید که گوجه فرنگی هایی که از بازارها و سبزی فروشی ها خریداری می کنید، شبیه گوجه فرنگی های قدیمی نیستند.”
این مطالعه که علت این وضعیت را بررسی میکند، نشان میدهد که گوجهفرنگی با طعم بهتر میتواند بازگردد.»
فاجعه اهلی سازی
یک تیم تحقیقاتی بینالمللی اطلاعات ژنتیکی جمعآوریشده از ۷۲۵ گوجهفرنگی کشتشده و وحشی را در یک پان ژنوم ترکیب کرد.
به عبارت دیگر، او این اطلاعات را به ژنوم حاوی اطلاعات ژنتیکی همه گونه های گوجه فرنگی تبدیل کرد.
آنها سپس این پان ژنوم را با ژنوم یک گوجه فرنگی اهلی به نام Heinz 1706 مقایسه کردند.
این ژنوم گوجه فرنگی تا کنون به عنوان نمونه ای نماینده از همه ژنوم های گوجه فرنگی عمل کرده است.
با قرار دادن گوجهفرنگیها در کنار هم و مقایسه آنها، محققان دریافتند که ژنوم مرجع Heinz 1706 حاوی تقریباً 5000 ژن نیست که توسط گونههای دیگر گوجهفرنگی حمل میشود.
بسیاری از این ژن های از دست رفته دفاعی در برابر عوامل بیماری زا در گیاهان ایجاد می کنند. گوجهفرنگیها این ژنها را نه از طریق ویرایش ژنتیکی، بلکه از طریق اصلاح نژاد قدیمی که طی آن پرورشدهندگان صفاتی را انتخاب کردند که گوجهفرنگی را مقاوم میکرد، از دست دادند.
Zhangjun Fei، متخصص ژنتیک گیاهی در دانشگاه کرنل، میگوید: «در طول اهلیسازی و بهبود گوجهفرنگی، مردم بیشتر بر روی ویژگیهایی تمرکز کردند که باعث افزایش تولید میشد، مانند اندازه میوه و ماندگاری.
برخی از ژنهای مرتبط با سایر ویژگیهای مهم میوه و تحمل استرس در این فرآیند از بین رفتند.
شناسایی این ژنهای ناشناخته میتواند به پرورش دهندگان کمک کند تا گوجهفرنگی بهتری تولید کنند.
جیمز جیووانونی، زیستشناس مولکولی که در دانشگاه کرنل و وزارت کشاورزی ایالات متحده کار میکند، میگوید: «این ژنهای جدید ممکن است به پرورشدهندگان گیاه این امکان را بدهد که گونههای نخبه گوجهفرنگی با مقاومت ژنتیکی در برابر بیماریها ایجاد کنند.
ما در حال حاضر گیاهان را با آفت کش ها درمان می کنیم یا از سایر اقدامات پرهزینه و مضر برای محیط زیست برای مبارزه با این بیماری ها استفاده می کنیم.
بازگشت طعم
تحلیل همچنین نشان داد که شکل ژنی نادری که به میوه مزه گوجهفرنگی میدهد، امروزه در بیشتر گوجهفرنگیهای اهلی یافت نمیشود.
با این حال، در مطالعه محققان منتشر شده در مجله Nature Genetics، کشف شد که بیش از 90 درصد گوجه فرنگی های وحشی دارای نسخه ای با طعم قوی هستند. این ژن.
تجزیه و تحلیل دانشمندان همچنین نشان می دهد که این ژن طعم به نام TomLoxC، گوجه فرنگی را با کاروتنوئیدها (رنگدانه هایی که گوجه فرنگی را قرمز می کند) طعم دار می کند.
اما خبرهای خوبی برای شیطان های گوجه فرنگی نیز وجود دارد. این ژن چشایی ممکن است برگردد.
نسخه کمیاب TomLoxC قبلا تنها در حدود 2 درصد از انواع گوجه فرنگی یافت شده بود. اما در سالهای اخیر، با توجه بیشتر پرورش دهندگان به طعم، تعداد گونههای گوجهفرنگی حامل این ژن در حال افزایش است.
این ژن اکنون در حدود 7 درصد گوجه فرنگی ها یافت می شود.
به گفته جیووانونی، این بدان معناست که پرورش دهندگان بر این اساس انتخاب می کنند. این دانشمند امیدوار است که این روند گسترده شود.